Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου: ο Κυριάκος Παπαδόπουλος είναι ένας ταλαντούχος παίκτης και έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να κάνει την καριέρα που ονειρεύεται, αρκεί να συνεχίσει να δουλεύει σκληρά. Στον Ολυμπιακό, όμως, δεν ήθελε να παραμείνει και ο Σωκράτης Κόκκαλης έκανε αυτό που έπρεπε το περασμένο καλοκαίρι για το καλό του συλλόγου.
Ένα χρόνο πριν από τη λήξη του συμβολαίου του Κυριάκου, η προηγούμενη ιδιοκτησία της ΠΑΕ παραχώρησε με μεταγραφή τον ποδοσφαιριστή στη Σάλκε και οι ερυθρόλευκοι καρπώθηκαν δύο εκατομμύρια ευρώ για έναν παίκτη, που είχε 16 συμμετοχές (όλες κι όλες) σε τρία χρόνια παρουσίας στο μεγάλο λιμάνι.
Αυτό που με ενοχλεί είναι πως όταν ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής αποχωρεί αποτυχημένος από τον Ολυμπιακό, με έναν... μαγικό τρόπο αποθεώνεται από τους "απέναντι" και ξαφνικά "βρίσκει την υγειά του" στη 10η ομάδα της Bundesliga, που τη νέα σεζόν δεν θα παίζει σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Ένα ακόμα πράγμα που με ενοχλεί είναι πως όταν ο Κετσμπάια είχε βάλει τον Κυριάκο Παπαδόπουλο αμυντικό μέσο στην προετοιμασία και στα πρώτα επίσημα ευρωπαϊκά παχνίδια της σεζόν 2009/10, ο μικρός είχε δυσανασχετήσει. Όταν, όμως, στη Σάλκε οι Μάγκατ (αρχικά) και Ράνγκνικ (μετέπειτα) χρησιμοποιούν τον 19άχρονο ποδοσφαιριστή ως ανασταλτικό χαφ, ο μικρός το δέχεται αδιαμαρτύρητα και μάλιστα δηλώνει ευτυχισμένος (στις... αμέτρητες συνεντεύξεις που παραχωρεί) για την εμπιστοσύνη που του δείχνουν σε μία θέση που δεν γνωρίζει και δεν πρόκειται να μάθει ποτέ.
Είδαμε όλοι στον πρώτο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα στη Σάλκε και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη Γερμανία ότι όλος αυτός ο θόρυβος γύρω από τον Κυριάκο είναι αδικαιολόγητος και μόνο κακό του κάνει. Ένα βαρύ κορμί σερνόταν στη μεσαία γραμμή των γηπεδούχων και η αγγλική ομάδα έκανε ό,τι ήθελε πάνω στο χορτάρι. Πάντα δεύτερος στην μπάλα, χωρίς ικανότητα στην προώθηση παιχνιδιού, με τον 19άχρονο να παίρνει μόνο κεφαλιές και να πελαγοδρομεί ως μοναδικός αμυντικός μέσος της γερμανικής ομάδας. Η θέση του είναι κεντρικός αμυντικός, στον άξονα εκτίθεται. Οι δικοί του άνθρωποι πρέπει να τον προστατέψουν από αυτούς που του έχουν... φουσκώσει τα μυαλά, έπειτα από δύο-τρεις καλές εμφανίσεις στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος δεν είχε θέση βασικού ούτε στον φετινό Ολυμπιακό. Πώς να εκτοπίσει τον Αβραάμ και τον Μέλμπεργκ από το κέντρο της άμυνας; Για τη μεσαία γραμμή, δεν το συζητώ καν. Το θεωρώ ανέκδοτο. Ο ίδιος πήρε χαμπάρι πως στην πειραϊκή ομάδα δεν θα έπαιρνε τις ευκαιρίες που θα ήθελε και είχε αρνηθεί πέρυσι την επέκταση του συμβολαίου του, που έληγε αυτό το καλοκαίρι. Έτσι, λοιπόν, ήταν μονόδρομος για την προηγούμενη διοίκηση η πώλησή του. Ο Ολυμπιακός ανακάλυψε πρώτος το ταλέντο του Κυριάκου (συγκεκριμένα ο Βερμιούλεν σε ένα τουρνουά στη Βόρεια Ελλάδα) και τον έφερε από την Κατερίνη στον Πειραιά, μόλις στα 15 του. Η αλήθεια είναι πως στο μεγάλο λιμάνι δεν είδαν την εξέλιξη που περίμεναν από τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, στα τρία χρόνια της παραμονής του στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Όποτε, πήρε ευκαιρίες, σε καμία περίπτωση δεν τις εκμεταλλεύτηκε.
Εύχομαι στον Κυριάκο να μπορέσει κάποια στιγμή να σταθεί στο υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο και να πραγματοποιήσει την σταδιοδρομία που επιθυμεί στο χώρο του ποδοσφαίρου. Χρειάζεται, όμως, ακόμα πολλή δουλειά και "κλειστά τα αυτιά" στους αυλοκόλακες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου